Nawiązująca do historii prawdziwej osoby bajka o kopciuszku w biznesie sportowym. Główną bohaterką jest grana przez Meg Ryan Jackie Kallen. Jej prawdziwą pasją jest boks. Wie o nim wszystko. Ponieważ jest jednak kobietą może być tylko biernym widzem. To jej nie wystarcza. Znajduje więc młodego, obiecującego boksera (Epps) i staje się jego promotorką. Dzięki jego umiejętnościom, ignorowana przez męski świat boksu powoli staje się sławna.
Początkowo myślałem, że będzie to super banalna opowieść o troskliwej mamuśce bokserów, której udaje się dojść na szczyt. Twórcy wykazali się minimalną przynajmniej dozą inteligencji i dodali tutaj wątek upojenia sławą. Kallen, która początkowo dba o swego boksera jak kwoka o swoje małe, z czasem zaczyna myśleć tylko o sobie i swojej sławie. Staje się coraz bardziej znana i coraz bardziej egocentryczna, co prowadzić będzie do dramatycznych splotów sytuacji.
Jest to jednak bajka, więc wszystko kończy się dobrze, a morał filmu jest jasny: uważaj na sławę, żeby nie uderzyła ci do głowy.
"Królowa ringu" to BARDZO standardowa opowieść. Jednak ma sympatycznych bohaterów, występują tu lubiani przeze mnie aktorzy, a wszystko jest zrobione z rzemieślniczą precyzją. Dlatego też choć nie jest to kino porywające, ogląda się to całkiem nieźle.