Gdy film z tak znamienitą obsadą ląduje na całym świecie bez reklamy wprost na DVD wiadomo że coś z nim jest nie tak.
W obrazie Stevena Schacheta grają same znakomitości: Meg Ryan, William H. Macy, Elliot Gould, LL Cool J i Jason Ritter.
Jaki filmowy producent by nie skierował takiego filmu do kin?! Ano, ten, który ma pewność, że zamiast dobrego obrazu nakręcono gniota.

I tak też jest z UMOWĄ. Ten film to gniot, hcoć z pewnymi ambicjami.
Dzieło Stevena Schacheta opowiada z niegdyś znamienitym producencie, którego poznajemy na skraju załamania nerwowego. Z zyciowego i zawodowego letargu wyrywa go tytuł scenariusz przypadkowo przyniesonego przez jego siostrzeńca oraz pewien artykuł gazetowy.
Wcześniej załamany producnet szybk ostara się wykorzystać nadarzającą się okazję i nakręcić filmowego gniota z gwiazdą kina akvji w roli glównej.
Na swej drodze spotka on przedssiębiorczą przedstawicielkę studia imieniem Deidree.
Pomimo początkowej niechęci tych dwoje łączy jednak bardzo wiele...

Nię będę streszczać całej fabuły tego filmu. Powiem tylko, że obraz Schacheta ma być (w zamierzeniu) polączeniem satyry na współczesne Hollwyood oraz komedii romantycznej.
TRzeba przyznać, że pomysł na film był obiecujący- tyle, że źle go wykonano.
UMOWA to film ostentacyjnie nieśmieszny, pozbawiony napięcią i pełen scenarisuzowych luk.
To w zasadzie scenariusz (wokoł którego nomem - omen fabuła i tego filmu jest utkana) najbardziej tu zawodzi. Z przyjęciem tego tekstu do produkcji (którego współautorem jest grający tu William H. Macy) było chyba podobnie jak z zatwierdzaniem scenariusza przez filmowego producenta, który jest bohaterem tego filmu.
Nikt tekstu Williama H. Macy i Stevena Schacheta przed skierowaniem do produkcji chyba dokładnie nie czytał. Uznano, że znany gwiazdor z poparciem swoich równei znanych kumpli z branży (reszta obsady) wysmażą błyskotliwy i autoironiczny film. ak isę jednak nie stało.

Prezentowane w UMOWIE brażnowe żarty nie dość, że z reguły są wyświechtane to jeszcze nieumiejętnie podane. Filmowi brakuje ikry i polotu. Dodatkowo wszelkie wydarzenia prezentowane w tym filmie ukazane są tu z predkością karabinu maszynowego i w nieustającym chaosie. Nawet wyrobiony widz (jak ja) mający sporą wiedzę o działaniu branży filmowej nie połapie się w 100% we wszystkich niuansach prezentowanej tu fabuły.
UMOWA to film napisany na prędce i w dodatku do bólu bałaganiarski.

Niedbałość w opowiadaniu całej filmowej historii by się dało jeszcze przełknąć gdyby na ekranie królowali sympatyczni i ciekawi bohaterowie, którzy mogą zainteresować widza.
niestety pomiędzy parą Meg Ryan - William H. Macy zupełnie nie iskrzy. Co gorsza gwiazda BEZSENNOŚCI W SEATTLE czy MASZ WIADOMOŚĆ nawet nie stara się tu grać z choćby częściowym zaangażowaniem.
Twórcy sytuacje usiłują ratować ciętymi dialogiami, ale i z nich nie udało się wykrzesać zbyt wiele energii.
Beznadziejnie spisał się tu też młody Jason Ritter w roli siostrzeńca głównego bohatera.

Pochwały natomiast należą się doświadczonemu Elliottowi Gielgudowi za kapitalny występ na drugim planie. Całkiem dobrze wypadł też raper LL COOL J, który driw tu ze swego emploi.
Dodać należy jeszcze kilka jako takich żartów z "hollywoodzkiej branży", ale te będą tylko rozpoznawalne i zabawne dla wytrawnych kinomanów.

UMOWA to komedia kiepsko zrealizowana i dość mizernie zagrana. Kuleje tu niedbale napisany scenariusz i nie do końca poukładana fabuła. Większość żartów wygrana jest na jednej nucie i ostentacyjnie nie śmieszy. Całość ogląda się niczym żenujący cyrk w którym gdzieś po drodze zabłądziły liczne pojawiające się na ekranie filmowe gwiazdy.
Jedyne plusy to dwie wcześniej wspomniane przeze mnie role drugoplanowe oraz nieliczne błyskotliwe branżowe żarciki.

Radzę odpuścić sobie ten seans- nawej jeśli jesteście najbardziej zagorzałymi wielbicielami talentu Meg Ryan i Williama H. Macy.